معرفی شخصیت ها:
رئیس کیم: مردی اهل گونسان، خیلی باهوش و زرنگ که کارش توی دستکاری اعداد و ارقام حرف نداره.یه مجرم مالی که پلیس به هر دری میزنه نمیتونه دستگیرش کنه.کل گونسانی ها تو دور زدن مالیات و جرم های مالی ازش مشاوره میگیرن و کلی قبولش دارن و رئیس کیم صداش میزنن.
سویول: یا همون مدیر سو، یه دادستان حرفه ای و جاه طلب که وقتی میبینه دادستان بودن زیادم باحال نیست استعفا میده و میره به بخش حقوقی شرکت TQ میپیونده و میشه یکی از 3 نفر اصلیِ زیردستای مدیر شرکت.چرا؟ تا مقام و پول و قدرت بیشتری بدست بیاره.

خلاصه داستان:
جریان از این قراره که رئیس کیم عشقِ دانمارکه. توی دانمارک جرم و جنایت خیلی کمتر از کشور های دیگست پس گیر افتادن مجرما هم سخت تره. ایشونم میخواد تشریف ببره دانمارک و بقیه ی قضایا.اما برای اینکه بتونه بره دانمارک به 1 میلیون دلار پول احتیاج داره.در همین حین رئیس بخش تجاری شرکت TQ به طرز مشکوکی خودکشی میکنه و میره تو کما. پس شرکت یه جایگزین براش میخواد.یه اعلامیه استخدامی میده و میگه سابقه(محل و دانشگاه تحصیل و سابقه کاری و...) براشون مهم نیست و چیزی که مهمه مهارت توی کاره. پس رئیس کیم فکر میکنه که اگه اینجا استخدام بشه خیلی راحت میتونه 1 میلیون دلاری که احتیاج داره بالا بکشه و فلنگو ببنده.و در نهایت هم توسط مدیر سو استخدام میشه.البته این راحت استخدام شدنش بی دلیل نیست و مدیر سو و بالایی ها تو فکر اینن که اگه اتفاقی افتاد همه ی تقصیرا رو بندازن گردن این حیوونکی!

نقد داستان:
همین اول کار بگم سریال کمدی درام هست نه کمدی رمانتیک! پس دنبال عشقولانه توی این سریال نباشین.بجاش یه برومنس عالی اللخصوص 3 قسمت آخر داره که حسابی بهتون خوش میگذره. طنز خیلی قوی ای هم داره که راضیتون میکنه.
اتفاقات اداری و رشوه خواری و حق ملت خوری ها به وفور یافت میشه!ولی با این وجود طوری نیست که تمام تمرکز روی مسائل اداری باشه بلکه چیزی که توجهتونو جلب میکنه طنز داستان، کشمکش بین شخصیت ها، نشون دادن آدمایِ واقعی ای که گاهی خوبن و گاهی بد، شکست ها و پیروزی هاست(اوه اوه چه لفظ قلم شد!) به شخصه بعد از سریالای پاسخ 1997 و 1994 دیگه سریالی نبوده که وقتی دارم میبینمش تمام سکانسا رو لبخند رو لبم باشه ولی این سریال عالی بود! یه برومنس بیست رو به نمایش گذاشته بودن.اینقدر عالی که هر لحظه از کل کل و ادا اطوارای رئیس کیم و مدیر سو ذوق کنین و بخندین.
وای خدا اونجاهایی که رئیس کیم برای سویول ماچ میفرستاد و سویول جیغش در میومد از خنده میمردم.چقدر شیطون بودن دوتاشون.آمارشونو که در آوردم 12 سال اختلاف سنی دارن( لی جونهو 27 سال و نام گونگ مین 39 سال) ولی خیلی خوب تو سریال باهم مچ شدن و دوتا مرد همسن رو به نمایش گذاشتن.(منظورم هم از لحاظ گریم و چهره و هم از لحاظ رفتار و شخصیته)
شخصیت پردازی خیلی خوب بود. تیک های رفتاری و صحنه های خاص.چقدر ایده ی "مورفوس و نئو" و " وکلای گو و گوو" باحال بودن! چقدر شخصیت و رفتار آروم ولی رو اعصاب میونگ سوک رو دوست داشتم و حتی اون اواخر چقدر دلم براش سوخت.اینکه میدید دوستاش دارن بخاطر پدرش آسیب میبینن ولی با این حال هم پدرشو دوست داشت و هم برای همکاراش معرفت به خرج داد.
نکته یوهویی: اگه از محیط اداری و کاری سریال و رشوه خواری و بگیر و ببند شرکت ها خوشتون نمیاد طرفش نرین!
این سریال به احتمال 95 درصد توی 5 اپیزود اولش اصلا شما رو جذب نمیکنه.نویسنده یه شروع ضعیف نوشته! اما از قسمت 5 به بعد روی غلطک( یا غلتک؟!) میوفته و تا آخر داستان هیچ افتی که نداره هیچ، هر لحظه هم جذاب تر میشه و کاملا راضی نگهتون میداره.
و در آخر اینم بگم که رو دلم نمونه! چقدر این سویول عوضی کت و شلوارای توپ و خوشگلی میپوشید. مخصوصا اون کت شلوار جیگریه که وقتی پوشیده بود همینجور دل من قنج میرفت براش و هی غش و ضعف میکردم!  کلا در طول سریال لباسای شیک و گرونی پوشید و خیلی خوشتیپ بود.

سکانس های منتخب: من سکانسای مربوط به کل کل رئیس کیم و مدیر سو رو تماما دوست داشتم و همشو انتخاب میکنم :دی بس که این دوتا اوپا نمکن! :دی البته یه چیزی واضح تو ذهنمه چونکه اون سکانسو نزدیک ده بار هی برگردوندم عقب و پلی کردم )این است نتیجه ی برومنس لاور بودن !) اونجاش که سویول ادا در میاره میگه: شیرو شیرو شیرو بعدش رئیس کیم که با ادا اطوار میگه: اَنینده اَنینده اَنینده! آغا خیلی با نمک بودن :دی

نکات منفی: اول اینکه چرا 5 قسمت( حالا با ارفاق میگیم 3 قسمت) اول سریال اینقدر ضعیف بود؟ معمولا افراد قسمتای ابتدایی رو میبینن و بعد تصمیم میگیرن که بقیشو هم ببینن یا نه.بخاطر همین همیشه نویسنده ها سعی میکنن یه شروع طوفانی داشته باشن ولی این نویسنده جان بنظرم یه کمی کم داشته  خو شروع اینقدر الکی پلکی ولی ادامه داستان اینقدر قوی و دوست داشتنی؟!
دوم اینکه مدیر سو خیلی زود متحول شد! حداقل باید چند بار نشون میدادن که رئیس شرکت داره به مدیر سو نارو میزنه و مدیر سو هم کم کَمَک داره متوجه همه چی میشه و بعد متحول میشد! با یه توطئه چینی مدیرشرکت و برگشت مدیر سو به صراط مستقیم، راستش زیاد حال نداد!

پیام داستان: راستش من به این چیزا توجهی نمیکنم ولی نمیدونم چرا وقتی دارم نقد مینویسم یه چیزایی تو ذهنم بال بال میزنه میگه منو هم بنویس منو هم بنویس! خلاصه اینکه گاهی وقتا تو زندگیتون یه سری اتفاقاتی که دست خودتون نیست میوفته و مسیر زندگیتون رو عوض میکنه. مثل لیز خوردن رئیس کیم و نجات یه آدم و تبدیل شدنش به آقای درستکار!

و بخش آخر و نمره دهی:
بازی بازیگران: 10 میدم.( گونگ مین که اینجا عالیترین بازیشو به نمایش گذاشت وجونهو هم با اینکه تجربه ی کمی از بازیگری داره اما عالی و در حد گونگ مین ظاهر شد. نقش فرعیا هم مشکلی نداشتن و همه عالی بودن)
OST : 7 میدم...یه ost دوست داشتنی و با تم شاد داشت که به سریال هم میومد. فکر کنم Din Din خوندتش. چقدر اونجای آهنگ که میگفت" جانا جاناهه چانا چاناهه" باحال بود، البته با اینکه نمیفهمم یعنی چی :دی

فیلمنامه: 8 (توی ژانر اداری و کمدی ای که داشت خیلی خوب عمل کرد و توقعتون رو از این ژانر برآورده میکنه)

میانگین نمره کلی سریال: 8.3

در در اخر این عکس از نیمه دوم سریال که دقیق یادم نیست چه قسمتی بود! اگه گفتین آدمو یاد چه سریال و چه صحنه ای میندازه؟! :دی